Elif Esen’den tıbbi kenevir yasasına yorum: Ticaret, halk sağlığının önüne konamaz!

TBMM Genel Kurulunda görüşülen 216 Sıra Sayılı Kanun Teklifi’nin 9. maddesi, kenevirden elde edilen ürünlerin kapsamını genişleterek yalnızca ilaç etkin maddesi değil, “tıbbi ürün, sağlık destek ürünleri ve kişisel bakım ürünleri” üretimini de kapsayacak şekilde yeniden tanımlıyor.

Yeni Yol Grubu adına konuşan İstanbul Milletvekili Elif Esen, söz konusu düzenlemenin yalnızca sanayi ve tarımsal üretim odaklı değil, halk sağlığına duyarlı bir biçimde ele alınması gerektiğini vurguladı.

Konuşmasında, “Kenevirin tıbbi bazı etkileri bilimsel olarak kabul edilmiş olabilir ama mesele üretmek değil, bu üretimin nasıl denetleneceği ve toplum sağlığının nasıl korunacağıdır” diyen Esen, tasarının mevcut haliyle ciddi riskler barındırdığını ifade etti.

Esen, madde bağımlılığıyla mücadelede sahadan gelen verileri hatırlatarak, kenevir kullanan bireylerin psikiyatri servislerinde ve acillerde en zor yönetilen grup olduğunu belirtti. Esen, “Sağlıkta şiddetin faillerinde bu maddelerin etkisi sık görülüyor. Bu nedenle konu yalnızca bireysel değil, doğrudan toplumsal bir meseledir” dedi.

Esen, düzenlemenin “kişisel bakım” ve “sağlık destek ürünü” gibi belirsiz alanlara kapı araladığına dikkat çekerek, özellikle gençler arasında kenevirin zararsız olduğuna dair tehlikeli bir algı oluşabileceğini vurguladı. Esen, ABD ve Kanada’daki örneklerde yasallaşma sonrası bağımlılık oranlarının %40, çocuk ve gençlerde zehirlenme vakalarının %80’in üzerinde arttığını belirtti.

Elif Esen, Tarım ve Sağlık Bakanlıklarının üretim sürecinde sorumlu olduğunu hatırlatarak, denetimin yalnızca eczane satışıyla sınırlı kalmaması gerektiğini söyledi. Esen, bitkinin daha ekim aşamasında hangi amaçla üretileceğinin net beyan edilmesi, reçeteye dayalı sistem, ambalaj ve raf takibi gibi çok katmanlı bir denetim mekanizmasının zorunlu olduğunu ifade etti.

Esen konuşmasını şu sözlerle tamamladı:

“Bu ülkede kenevir üretiminin sağlık ve sanayi açısından değerlendirilmesine karşı değiliz. Ancak bu üretim yalnızca reçeteli ilaçla sınırlı olmalı; kişisel bakım ve destek ürünleri gibi alanlar kapsam dışı bırakılmalıdır. Meclis olarak, iyi niyetli ama denetimsiz bir yasayla, bağımlılığı meşrulaştıran bir sürecin parçası olmamalıyız.”